Περάσµατα και χαιρετισµοί σε παλιούς και οικείους γνώριµους, όλα τα κείµενα του βιβλίου της Αντιγόν��ς Βλαβιανού αξιοποιούν τα διδάγµατα της συγκριτικής γραµµατολο-γίας: τα βιβλία, οι συγγραφείς, οι ιδέες βρίσκονται σε συνεχή διά-λογο και εναπόκειται στον ευαίσθητο ωτακουστή να µεταφέρει κάτι από τις κρυφές αυτές συνοµιλίες τους ή να διαµεσολαβήσει για να γνωριστούν αδελφές ψυχές που προχωρούν παράλληλα δίχως να το έχουν σχεδιάσει ή διανοηθεί. [...] Ξεναγώντας µας σε ένα προσωπικό µουσείοπολύτιµωνεκθεµάτων, µε τα οποία συµβιώνει χρόνια τώρα, γυµνάζει το βλέµµα µας σε σοφές λεπτοµέρειες, ευαισθητοποιεί την αναγνωστική προσοχή µας, διευρύνει τους ορίζοντες της πρόσληψής µας. Ευτυχισµένος που έκανε το ωραίο ταξίδι νιώθει ο αναγνώστης που κλείνει τούτο το βιβλίο σοφότερος, επαρκέστερος, πλουσιότερος µε τη δεύτερη µατιά πάνω σε πρόσωπα και πράγµατα, περιπλέοντας γνωστά και άγνωστα τοπία.

(Λίζυ Τσιριµώκου, από την Εισαγωγή)